اى خداوندى که در برابر نعمتهایى که بندگانت را ارزانى مىدارى به پاداشت رغبتى نیست.
اى خداوندى که از بخشیدن پشیمان نمىشوى.
اى خداوندى که پاداش عمل بنده را نه برابر عمل، بلکه بیش از آن مىدهى.
نعمتت بىهیچ سابقه است و عفو تو بر مقتضاى فضل و احسان توست و عقوبتت بر آیین عدالت است و هر چه تقدیر کنى خیر ما در آن است.
اگر عطا کنى، عطاى خویش به منت نیامیزى و اگر منع کنى، منع کردنت نه از روى ستم باشد.
پاداش نیک دهى کسى را که سپاست گوید، با آنکه تو خود او را سپاس گفتن الهام کردهاى.
جزاى خیر دهى کسى را که تو را بستاید، با آنکه تو خود او را ستایشگرى آموختهاى.
عیب کسى را مىپوشى که اگر مىخواستى، رسوایش مىساختى. به کسى عطا مىکنى که اگر مىخواستى، عطا از او باز مىگرفتى.
و آن دو یکى در خور آن بود که رسوایش کنى و یکى سزاى آن بود که عطاى خویش از او بازگیرى. ولى تو اى خداوند، کار خود بر تفضل بنا نهادهاى و قدرت خود را بر گذشت از گناهان جارى داشتهاى.
با آنان که تو را عصیان کنند، با بردبارى رویاروى شوى و آنان را که آهنگ ستم بر خود کنند، مهلت دهى. آرى اى پروردگار من، مهلتشان دهى و با آنان مدارا کنى، باشد که به سوى تو باز گردند، و چاره کارشان به توبه سپارى،
تا آن که باید هلاک شود به خلاف رضاى تو در مهلکه نیفتد و آن که از نعمت تو مست غرور شده و طریق شقاوت در پیش گرفته بدبخت نگردد، مگر آنگه که دیگرش عذر نماند و حجت بر او تمام شود.
همه اینها از روى کرم و عفو توست اى خداى بخشنده و سودى است که از عطوفت تو حاصل گردد، اى خداى بردبار.
اى خداوند، تویى که در عفو به روى بندگانت گشودهاى و آن را توبه نامیدهاى.
و براى رسیدن به این در، آیاتى را که بر پیامبرت وحى کردهاى راهنما ساختهاى، تا کسى آن در گم نکند، که تو اى خداوندى که بزرگ و متعالى است نام تو، خود گفتهاى:
«به درگاه خدا توبه کنید، توبهاى از روى اخلاص باشد که پرودگارتان، گناهانتان را محو کند و شما را به بهشتهایى داخل کند که در آن نهرها جارى است.
در آن روز، خدا پیامبر و کسانى را که به او ایمان آوردهاند فرو نگذارد، و نورشان پیشاپیش و در سمت راستشان در حرکت باشد. مىگویند:
اى پروردگار ما، نور ما را براى ما به کمال رسان و ما را بیامرز، که تو بر هر کارى توانایى. »
پس کسى که از دخول به چنین سرایى - سراى توبه - پس از گشودن در و بر گماشتن راهنما غفلت ورزد، چه عذر تواند آورد؟
اى خداى من، تو کسى هستى که در معامله با بندگان خود، همواره به سود آنان در بها مىافزایى
و مىخواهى که در معامله با تو سود برند و به افزون دهى و نزول بر آستان تو کامیاب شوند، که تو خود گفتهاى - بزرگ و متعالى است نام تو و بلند است مرتبت تو -
«هر کس کار نیکى انجام دهد، ده برابر به او پاداش داده شود و هر که کار بدى انجام دهد، تنها همانند آن کیفر بیند. »
و نیز تو خود گفتهاى: «مثل آنان که مال خود را در راه خدا انفاق مىکنند مثل دانهاى است که هفت خوشه بر آورد، و در هر خوشهاى صد دانه باشد، خدا پاداش هر که را که بخواهد، چند برابر مىکند. »
و نیز تو خود گفتهاى: «کیست که به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بیفزاید؟ »
و نظایر این آیات که در قرآن در باب مضاعف شدن حسنات نازل کردهاى.
بار خدایا، تویى که به وسیله وحیى که از عالم غیب فرستادى و به ترغیب خویش، آدمیان را به چیزهایى راه نمودى که اگر پنهان مىداشتى، از دیدگانشان پنهان مىبود.
گوششان از شنیدن آواز آن ناتوان و اندیشههایشان از تصور آن عاجز مىآمد، که تو خود گفتهاى: «مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم. مرا سپاس گویید و ناسپاسى من مکنید. »
و نیز گفتهاى: «اگر مرا سپاس گویید، بر نعمت شما مىافزایم و اگر کفران کنید بدانید که عذاب من سخت است. »
و گفتهاى: «بخوانید مرا، تا شما را پاسخ گویم. آنهایى که از پرستش من سرکشى مىکنند زودا که در عین خوارى به جهنم در آیند. »
بار خدایا، دعاى بندگان را به درگاه خود، عبادت خواندهاى و ترک آن را خودپسندى و سرکشى، و کسانى را که از آن سر بر تابند وعده جهنم و خوارى آن دادهاى.
از این روست که تو را به نعمت و بخششت یاد کردند و به فضل و احسانت سپاس گفتند و هم به فرمان تو، تو را به دعا خواندند، و در راه تو صدقه دادند تا به ثوابشان بیفزایى، و در آن بود رهاییشان از خشم تو و کامیابیشان به خشنودى تو.
بار خدایا، اگر یکى از آفریدگان تو، آفریده دیگر را چنان راهنمایى کرده بود که تو بندگانت را راهنمایى کردهاى، او را به صفت انعام و احسان متصف مىساختند و به هر زبان مىستودندش.
پس حمد و سپاس تو را، تا هر زمان که سپاست توان گفت و تا آنگاه که بر حمد تو لفظى باقى است و معنایى که در این طریق بهرهاى از آن توان یافت.
اى خداوندى که احسان و فضل خویش به بندگانت عطا کردهاى و آنان را در بخشش و عطا غرقه ساختهاى. آثار نعمت تو بر ما چه آشکار است و احسان تو در حق ما چه بسیار. و چه بسیار ما را به بر و نیکى خویش مخصوص گردانیدهاى.
ما را به دین برگزیده خود، آیین پسندیده خود، شریعت سهل و آسان خود هدایت کردى و دیدگانمان را بینا ساختى که به تو تقرب جوییم و به مقام کرامت تو واصل آییم.
بار خدایا، یکى از این برگزیدهترین وظایف و خاصترین واجبات، ماه رمضان را قراردادى. ماهى که آن را از میان دیگر ماهها ویژگى دیگرى بخشیدهاى
بر همه اوقات سال برترىاش نهادهاى، زیرا که در آن قرآن و نور نازل کردهاى و بر تکالیف مؤمنان چند برابر افزودهاى
و روزه را در آن واجب داشتهاى و مردمان را به بر پاى خاستن براى عبادت خود ترغیب کردهاى و شب قدر را که از هزار ماه بهتر است تجلیل فرمودهاى.
و چون رمضان را به ما عطا کردى، ما را بر دیگر امتها فضیلت نهادى و از میان پیروان دیگر کیشها برگزیدى. پس ما به فرمان تو روزش را روزه داشتیم و شبش را به نماز برخاستیم،
و با روزه داشتن و نماز خواندن در این ماه به رحمتى که ما را ارزانى داشته بودى روى نهادیم و آن را وسیله نیل به ثواب تو قرار دادیم.
تویى که هر چه از تو خواهند توانى داشت و آنچه از فضل و احسان تو طلبند توانى داد و به خواستاران مقام قرب خود نزدیک هستى.
اى خداوند، ماه رمضان در میان ما بس ستوده زیست و ما را مصاحب و یارى نیکو بود
و گرانبهاترین سودهاى مردم جهان را به ما ارزانى داشت. اما چون زمانش به سر رسید و مدتش و شمار روزهایش پایان گرفت، آهنگ رحیل کرد.
اى خداوند، اینک با او وداع مىکنیم، همانند وداع با عزیزى که فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگین و گرفتار وحشت تنهایى کند، عزیزى که او را بر ما پیمانى است که باید نگهداریم
و حرمتى که باید رعایت کنیم و حقى که باید ادا نماییم. پس، اکنون مىگوییم: بدرود اى بزرگترین ماه خداوند و اى عید اولیاى خدا.
بدرود اى گرامىترین اوقاتى که ما را مصاحب و یار بودى، اى بهترین ماه در همه روزها و ساعتها.
بدرود اى ماه دست یافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند.
بدرود اى یار و قرینى که چون باشى، قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مایه امید ما که دوریت براى ما بس دردناک است.
بدرود اى همدم ما که چون بیایى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خیز است و تألم افزاى.
بدرود اى همسایهاى که تا با ما بودى، دلهاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان.
بدرود اى یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادى و اى مصاحبى که راههاى نیکى و فضیلت را پیش پاى ما هموار ساختى.
بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسیارند، و چه نیکبخت است آن که حرمت تو نگه داشت.
بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عیبها که پوشیده داشتى.
بدورد که درنگ تو براى گنهکاران چه به درازا کشید و هیبت تو در دل مؤمنان چه بسیار بود.
بدرود اى ماهى که هیچ ماه دیگر را توان همسرى با تو نیست.
بدرود اى ماهى که تا تو بودى، امن و سلامت بود.
بدرود اى آن که نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى.
بدرود که سرشار از برکات بر ما در آمدى و ما را از آلودگىهاى گناه شست و شو دادى.
بدرود که به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داریم و نه از روزهات ملالتى در خاطر.
بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناک.
بدرود که چه بدیها که با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.
بدرود تو را و آن شب قدر تو را که از هزار ماه بهتر است.
بدرود که دیروز که در میان ما بودى آزمند ماندنت بودیم و فردا که از میان ما خواهى رفت آتش اشتیاق در دل ما شعله خواهد کشید.
بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم ماندهایم. و بر آن برکات که پیش از این ما را داده بودى و اینک از کفش دادهایم.
بار خدایا، ما آشناى این ماهیم، ماهى که ما را بدان شرف و منزلت دادى و به برکت نعمت و احسان خویش روزه داشتنش را توفیق دادى، در حالى که مردمان شقى قدرش را نشناختند و شور بختى خویش را از فضیلتش محروم ماندند.
اى خداوند، تو بودى که ما را برگزیدى و به شناخت این ماه توفیق عنایت کردى و به سنت آن راه نمودى. تو بودى که ما را توفیق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانى داشتى، هر چند ما قصور ورزیدیم و اندکى از بسیار به جاى آوردیم.
بار خدایا، حمد تو راست در حالى که به بدکردارى خویش اقرار مىکنیم و به تبهکارى خویش معترفیم. براى رضاى توست اگر در اعماق دلمان پشیمان شدهایم و از سر صدق از تو پوزش مىطلبیم.
پس در برابر قصورى که در این ماه در طاعت تو ورزیدهایم، ما را پاداشى ده که به یارى آن بر فضیلت مرغوب دست یابیم و آن اندوختههاى گوناگون را که به آن مشتاق شدهایم بستانیم.
عذر تقصیر ما را در اداى حق خود بپذیر و عمر ما را تا رمضان دیگر دراز کن.
و چون به رمضان دیگر رسیدیم، یاریمان ده تا آن سان که سزاى خداوندى توست عبادتت کنیم و ما را به منزلتى رسان که سزاوار طاعت توست
و به چنان اعمال شایستهاى برگمار که اداى حق تو را در این رمضان و رمضان دیگر، بایسته باشد.
بار خدایا، در این ماه اگر قصد گناه کردهایم، یا مرتکب آن شدهایم،
یا به عمد خطایى از ما سر زده، یا از سر فراموشى ستمى بر خود روا داشتهایم، یا پرده حرمت دیگرى را دریدهایم،
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده اغماض فرو پوش و ما را عفو کن و در برابر دیدگان شماتت کنندگان قرار مده
و زبان طاعنان در حق ما دراز مگردان و ما را به رأفت پایان نیافتنى و فضل و کرم نقصان ناپذیر خود به کارى برگمار که خطاهایى را که در این ماه مرتکب شدهایم و تو آن را نپسندیدهاى، از میان ببرد یا فرو پوشد.
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او. ما از سپرى شدن رمضان اندوهگینیم، تو ما را بر اندوه این فراق پاداش خیر ده و این روز عید و روز روزه گشادن را بر ما مبارک گردان.
چنان کن که روز عید از شمار بهترین روزهایى باشد که بر ما گذشته و عفو تو را به سوى ما آورده و گناه ما را زدوده است. بار خدایا، گناهان آشکار و نهان ما را بیامرز.
اى خداوند، با به پایان رسیدن این ماه ما را از لوث گناه پاک نماى و با رفتنش، از ورطه گناهان برهان
و از نیکبختترین کسانى قرار ده که در آن به عبادت تو پرداختهاند و نصیبشان از همه بیشتر بوده و بیش از همه از آن بهره یافتهاند.
بار خدایا، اگر کسى از بندگان تو، حق این ماه آن چنان که شایسته اوست رعایت کرده و حرمتش نگه داشته و وظایف خود و احکام آن را به جاى آورده و از گناهان پرهیز کرده
و به تو تقرب جسته، آن سان که خشنودى تو نصیبش شده و رحمت تو بر او روى نهاده،
اى خداوند، همانند مزدى که او را مىدهى، از خزانه بىنیازیت به ما نیز ارزانى دار و چند برابر آن از فضل خود عطا فرماى،
که خزاین فضل تو را نقصان نیست،
بلکه همواره در افزایش است، و معادن احسان تو دستخوش فنا نشود و بخشش تو چه بخششى گواراست.
بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و براى ما مزدى بنویس چونان مزد کسى که این ماه را تا روز قیامت روزه داشته و تو را عبادت کرده است.
اى خداوند، ما در این روز فطر، روز عید و شادمانى مؤمنان، روز اجتماع مسلمانان به گرد یکدیگر،
از هر گناه که مرتکب شدهایم و از هر کار زشت که زین پیش از ما سر زده، و از هر خیال بد که در دل خود پنهان داشتهایم، توبه مىکنیم،
توبه کسى که در دل خیال بازگشتش به گناه نیست و بار دیگر به گناه باز نگردد،
توبهاى بىبازگشت، عارى از هر گونه شک و ریب.
بار خدایا، چنین توبهاى را از ما بپذیر و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان.
اى خداوند، روزى ما ساز خوف از عقاب جهنم را و شوق به نعیم بهشت را، تا لذت آنچه را که از تو خواستهایم در یابیم و از اندوه آنچه از آن به تو پناه مىآوریم وارهیم.
اى خداوند، ما را در شمار توبه کنندگانى در آور که محبت خود را به آنان ارزانى داشتهاى و پذیرفتهاى که به طاعت تو باز گردند، اى دادگرترین دادگران.
اى خداوند، از پدران و مادران و همکیشان ما، آنان که دیده از جهان بستهاند و آنان که هنوز جام مرگ ننوشیدهاند، در گذر.
بار خدایا، بر محمد پیامبر ما و خاندان او درود بفرست همچنان که بر ملائکه مقربین خود درود فرستادهاى. و بر او و خاندانش درود بفرست، آن سان که بر پیامبران مرسل خود درود فرستادهاى.
و درود بفرست بر او و خاندانش، آن سان که بندگان صالح خود را درود فرستادهاى، درودى بر تر از درود آنها، اى پروردگار جهانیان.
درودى که برکت آن به ما رسد و سود آن نصیب ما گردد و سبب استجابت دعاى ما شود،
که تو کریمتر کسى هستى که بدو رغبت توان یافت و کارسازترین کسى هستى که بدو توکل توان کرد و تو خود بخشندهترین کسان به سائلان درگاه خود هستى. و أنت على کل شیء قدیر.
His Supplication )A.S( in Bidding Farewell to the Month of Ramazتتaan
خ O ALLAH, O He who desires no repayment!
خ He who shows no remorse at bestowal!
خ He who rewards not His servant tit for tat!
خ Thy kindness is a new beginning, Thy pardon gratuitous bounty, Thy punishment justice, Thy decree a choice for the best
خ If Thou bestowest, Thou stainest not Thy bestowal with obligation, and if Thou withholdest, Thou withholdest not in transgression.
خ Thou showest gratitude to him who thanks Thee, while Thou hast inspired him to thank Thee.
خ Thou rewardest him who praises Thee, while though Thou hast taught him Thy praise.
خ Thou coverest him whom, if Thou willed, Thou wouldst expose, and Thou art generous toward him from whom, if Thou willed, Thou wouldst withhold.
خ Both are worthy of Thy exposure and withholding, but Thou hast founded Thy acts upon gratuitous bounty, channeled Thy power into forbearance,
خ received him who disobeyed Thee with clemency, and disregarded him who intended wrongdoing against himself. Thou awaitest their turning back without haste and refrainest from rushing them toward repentance,
خ so that the perisher among them may not perish because of Thee and the wretched may not be wretched through Thy favor, but only after Thy prolonged excusing him and successive arguments against him,
خ as an act of generosity through Thy pardon, O Generous, and an act of kindliness through Thy tenderness, O Clement!
خ It is Thou who hast opened for Thy servants a door to Thy pardon, which Thou hast named "repentance".
خ Thou hast placed upon that door a pointer from Thy revelation, lest they stray from it: Thou hast said )blessed are Thy names(,
خ )Repent toward ALLAH with unswerving repentance! It may be that Thy Lord will acquit you of your evil deeds and will admit you into gardens beneath which rivers flow,
خ upon the day when ALLAH will not degrade the Prophet and those who have faith along with him, their light running before them and of their right hands, and they say:
خ "Our Lord, complete for us our light, and forgive us! Surely Thou art powerful over everything.("
خ What is the excuse of him who remains heedless of entering that house after the opening of the door and the setting up of the pointer?
خ It is Thou who hast raised the price against Thyself to the advantage of Thy servants, desiring their profit in their trade with Thee,
خ their triumph through reaching Thee and their increase on account of Thee, for Thou hast said )blessed is Thy Name and high art Thou exalted(,
خ )whoso brings a good deed shall have ten the like of it, and those brings an evil deed shall only be recompensed the like of it(.
خ Thou hast said, )The likeness of those who expend their wealth in the way of ALLAH is as the likeness of a grain of corn that sprouts seven ears, in every ear a hundred grains; so ALLAH multiplies unto whom He wills(.
خ Thou hast said: )Who is he that will lend to ALLAH a good loan, and He will multiply it for him manifold?(
خ And Thou hast sent down in the QURAN similar verses on the multiplying of good deeds.
خ It is Thou who hast pointed them through Thy speech from Thy Unseen and Thy encouragement in which lies their good fortune toward that whichج hadst Thou covered it from themج their eyes would not have perceived,
خ their ears would not have heard, and their imaginations would not have grasped, for Thou hast said, ) Remember Me, and I will remember you be thankful to Me, and be you not thankless towards Me!(
خ Thou hast said, ) If you are thankful, surely I will increase you, but if you are thankless, My chastisement is surely terrible(;
خ And Thou hast said, )Supplicate Me, and I will respond to you; surely those who wax too proud to worship Me shall enter GAHENNAM utterly abject(.
خ Hence Thou hast named supplicating Thee "worship" and refraining from it "waxing proud", and Thou hast threatened that the refraining from it would yield entrance into GAHENNAM in utterLY abject.
خ So they remember Thee for Thy kindness, they thank Thee for Thy bounty, they supplicate Thee by Thy command, and they donate for Thee in order to seek Thy increase; in all this lies their deliverance from Thy wrath and their triumph through Thy good pleasure.
خ Were any creature himself to direct another creature to the like of that to which Thou Thyself hast directed Thy servants, he would be described by beneficence qualified by kindness, and praised by every tongue.
خ So to Thee belongs praise as long as there is found a way to praise Thee and as long as there remains for praising words by which Thou may be praised and meanings which may be spent in praise!
خ O He who shows Himself praiseworthy to His servants through beneficence and bounty, flooding them with kindness and graciousness How much Thy favor has been spread about among us, Thy kindness lavished upon us, and Thy goodness singled out for us!
خ Thou hast guided us to Thy religion which Thou hast chosen, Thy creed with which Thou art pleased, and Thy path which Thou hast made smooth, and Thou hast shown us proximity to Thee and arrival at Thy generosity!
خ O ALLAH, among the choicest of those duties and the most special of those obligations Thou hast appointed the month of Ramadan, which Thou hast singled out from other months,
خ chosen from among all periods and eras, and preferred over all times of the year through the QURAN and the Light which Thou sent down within it, the faith which Thou multiplied by means of it,
خ the fasting which Thou obligated therein, the standing in prayer which Thou encouraged at its time, and the Night of Decree which Thou magnified therein, the night which is better than a thousand months.
خ Through it Thou hast preferred us over the other communities and through its excellence Thou hast chosen us to the exclusion of the people of the creeds. We fasted by Thy command in its daylight, we stood in prayer with Thy help in its night,
خ presenting ourselves by its fasting and its standing to the mercy which Thou hast held up before us, and we found through it the means to Thy reward.
خ And Thou art full of what is sought from Thee, munificent with what is asked of Thy bounty, and near to him who strives for Thy nearness.
خ This month stood among us in a standing place of praise, accompanied us with the companionship of one approved,
خ and profited us with the most excellent profit of the world"s creatures. Then it parted from us at the completion of its time, the end of its term, and the fulfillment of its number.
خ So we bid farewell to it with the farewell of one whose parting pains us, whose leaving fills us with gloom and loneliness, and to whom we have come to owe a safeguarded claim,
خ an observed inviolability, a discharged right. We say: Peace be upon thee, O greatest month of ALLAH! O festival of His friends!
خ Peace be upon thee, O most noble of accompanying times! O best of months in days and hours!
خ Peace be upon thee, month in which expectations come near and good works are scattered about!
خ Peace be upon thee, comrade who is great in worth when found and who torments through absence when lost, anticipated friend whose parting gives pain!
خ Peace be upon thee, familiar who brought comfort in coming, thus making happy, who left loneliness in going, thus giving anguish!
خ Peace be upon thee, neighbor in whom hearts became tender and sins became few!
خ Peace be upon thee, helper who aided against SATAN, companion who made easy the paths of good-doing!
خ Peace be upon theeج How many became freedmen of ALLAH within thee! How happy those who observed the respect due to thee!
خ Peace be upon theeج How many the sins thou erased! How many the kinds of faults thou covered over!
خ Peace be upon theeج How drawn out wert thou for the sinners! How awesome wert thou in the hearts of the faithful!
خ Peace be upon thee, month with which no days compete!
خ Peace be upon thee, month which is peace in all affairs!
خ Peace be upon thee, thou whose companionship is not disliked, thou whose friendly mixing is not blamed!
خ Peace be upon thee, just as thou hast entered upon us with blessings and cleansed us of the defilement of offenses!
خ Peace be upon theeج Thou art not bid farewell in annoyance nor is thy fasting left in weariness!
خ Peace be upon thee, of seeking before thy time, of sorrow before thy passing!
خ Peace be upon theeج How much evil was turned away from us through thee! How much good flowed upon us because of thee!
خ Peace be upon thee and upon the Night of Decree which is better than a thousand months!
خ Peace be upon theeج How much we craved thee yesterday! How intensely we shall yearn for thee tomorrow!
خ Peace be upon thee and upon thy bounty which has now been made unlawful to us and upon thy blessings gone by which have now been stripped away from us!
خ O ALLAH, we are the people of this month, Through it Thou hast ennobled us and given us success because of Thy kindness, while the wretched are ignorant of its time. Made unlawful to them is its bounty because of their wretchedness.
خ Thou art the patron of the knowledge of it by which Thou hast preferred us, and its prescribed practices to which Thou hast guided us. We have undertaken, through Thy giving success, its fasting and its standing in prayer, but with shortcomings, and we have performed little of much.
خ O ALLAH, so to Thee belongs praise, in admission of evil doing and confession of negligence, and to Thee belongs remorse firmly knitted in our hearts seeking of pardon sincerely uttered by our tongues.
خ Reward us, in spite of the neglect that befell us in this month, with a reward through which we may reach the bounty desired from it and win the varieties of its craved stores!
خ Make incumbent upon us Thy pardon for our falling short of Thy right in this month and make our lives which lie before us reach the coming month of Ramadan!
خ Once Thou hast made us reach it, help us perform the worship of which Thou art worthy, cause us to undertake the obedience which Thou deservest,
خ and grant us righteous works that we may fulfill Thy right in these two months of the months of time.
خ O ALLAH, as for the small and large sins which we have committed in this our month, the misdeeds into which we have fallen,
خ and the offenses which we have earned purposefully or in forgetfulness, wronging ourselves thereby or violating the respect due to others,
خ bless MUHAMMAD and his Household, cover us over with Thy covering, pardon us through Thy pardoning place us not before the eyes of the gloaters because of that,
خ stretch not toward us the tongues of the defamers, and employ us in that which will alleviate and expiate whatever Thou disapprovest from us within it through Thy clemency which does not run out, and Thy bounty which does not diminish!
خ O ALLAH, bless MUHAMMAD and his Household, redress our being afflicted by our month, bless us in this day of our festival and our fast-breaking,
خ make it one of the best of days that have passed over us, the greatest in attracting Thy pardon, and the most effacing toward sins, and forgive us our sins, both the concealed and the public!
خ O ALLAH, with the passing of this month make us pass forth from our offenses, with its departure make us depart from our evil deeds,
خ and appoint us thereby among its most felicitous people, the most plentiful of them in portion, and the fullest of them in share!
خ O ALLAH, when any person observes this month as it should be observed, safeguards its inviolability as it should be safeguarded, attends to its bounds as they should be attended to fears its misdeeds as they should be feared,
خ or seeks nearness to Thee with any act of nearness-seeking which makes incumbent upon him Thy good pleasure
خ give to us the like ]of that[ from Thy wealth bestow it upon us in multiples through Thy bounty,
خ for Thy bounty does not diminish,
خ Thy treasuries do not decrease but overflow, the mines of Thy beneficence are not exhausted, and Thy bestowal is the bestowal full of delight!
خ O ALLAH, bless MUHAMMAD and his Household and write for us the like of the wages of him who fasted in it or worshiped Thee within it until the Day of Resurrection!
خ O ALLAH, we repent to Thee in our day of fast-breaking, which Thou hast appointed for the faithful a festival and a joy
خ and for the people of Thy creed a time of assembly and gathering, from every misdeed we did, ill work we sent ahead, or evil thought we secretly conceived,
خ the repentance of one who does not harbor a return to sin and who afterwards will not go back to offense,
خ an unswerving repentance rid of doubt and wavering.
خ So accept from us, be pleased with us, and fix us within it!
خ O ALLAH, provide us with fear of the threatened punishment and yearning for the promised reward, so that we may find the pleasure of that for which we supplicate Thee the sorrow of that from which we seek sanctuary in Thee!
خ And place us with Thee among the repenters, those upon whom Thou hast made Thy love obligatory and from whom Thou hast accepted the return to obeying Thee! O Most Just of the just!
خ O ALLAH, show forbearance toward our fathers and our mothers and all the people of our religion, those who have gone and those who will pass by, until the Day of Resurrection!
خ O ALLAH, bless our prophet MUHAMMAD and his Household, as Thou hast blessed Thy angels brought nigh, bless him and his Household, as Thou hast blessed Thy prophets sent out,
خ bless him and his Household, as Thou hast blessed Thy righteous servantsجand better than that, O Lord of the worlds!ج
خ a blessing whose benediction will reach us, whose benefit will attain to us, and through which our supplication may be granted!
خ Thou art the most generous of those who are beseeched, the most sufficient of those in whom confidence is had, the most bestowing of those from whom bounty is asked, and Thou art powerful over everything!