مىخوانى بعد از این به دعاى حسین علیه السلام و این آخر دعاى آن حضرت است در روزى که بسیار شده بود دشمنان او یعنی روز عاشوراء
اللَّهُمَّ أَنْتَ مُتَعَالِی الْمَکَانِ عَظِیمُ الْجَبَرُوتِ شَدِیدُ الْمِحَالِ غَنِیٌّ عَنِ الْخَلاَئِقِ عَرِیضُ الْکِبْرِیَاءِ
قَادِرٌ عَلَى مَا تَشَاءُ قَرِیبُ الرَّحْمَةِ صَادِقُ الْوَعْدِ سَابِغُ النِّعْمَةِ حَسَنُ الْبَلاَءِ
قَرِیبٌ إِذَا دُعِیتَ مُحِیطٌ بِمَا خَلَقْتَ قَابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تَابَ إِلَیْکَ
قَادِرٌ عَلَى مَا أَرَدْتَ وَ مُدْرِکٌ مَا طَلَبْتَ وَ شَکُورٌ إِذَا شُکِرْتَ وَ ذَکُورٌ إِذَا ذُکِرْتَ
أَدْعُوکَ مُحْتَاجاً وَ أَرْغَبُ إِلَیْکَ فَقِیراً وَ أَفْزَعُ إِلَیْکَ خَائِفاً وَ أَبْکِی إِلَیْکَ مَکْرُوباً
وَ أَسْتَعِینُ بِکَ ضَعِیفاً وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ کَافِیاً
احْکُمْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ قَوْمِنَا (بِالْحَقِّ) فَإِنَّهُمْ غَرُّونَا وَ خَدَعُونَا وَ خَذَلُونَا وَ غَدَرُوا بِنَا وَ قَتَلُونَا
وَ نَحْنُ عِتْرَةُ نَبِیِّکَ وَ وَلَدُ (وُلْدُ) حَبِیبِکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الَّذِی اصْطَفَیْتَهُ بِالرِّسَالَةِ وَ ائْتَمَنْتَهُ عَلَى وَحْیِکَ
فَاجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا فَرَجاً وَ مَخْرَجاً بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
ابن عیاش گفت شنیدم از حسین بن على بن سفیان بزوفرى که مىگفت حضرت صادق علیه السلام مىخواند این دعا را در این روز و فرموده که این دعا از دعاهاى روز سوم شعبان است و آن روز ولادت حسین علیه السلام است
اى خداى بلند مقام با جلال و جبروت محکم تدبیر بىنیاز از خلق که ملک کبریایى او پهناور
و قدرتت به هر چیز شامل و رحمتت به همه نزدیک وعدهات صدق و حقیقت نعمتت فراوان امتحانت نیکو
هر کس تو را بخواند به او نزدیک خواهى بود و هر که به درگاهت توبه کند مىپذیرى
هر چه بخواهى توانى کرد هر چه طلبى بیابى به شکرگزاران پاداش مىدهى و هر که به یاد تو باشد از او یاد مىکنى
من اى خدا با فقر و احتیاج تو را مىخوانم و از بینوایى به درگاهت با شوق مىآیم و با خوف و هراس به درگاهت مىنالم و از رنج و آلام عالم مىگریم
و از تو بر ضعف و ناتوانیم مدد مىطلبم و براى کفایت امورم بر تو توکل مىکنم
پس خدایا تو میان ما و قوم ما به حق حکم فرما که این قوم ما را مغرور ساخته و با ما خدعه کردند و ما را ترک گفته و یارى نکردند و به مکر و فریب ما را شهید کردند
در صورتى که ما عترت پیغمبر تو بودیم و فرزندان حبیب تو محمد بن عبد الله که تو او را به رسالت برگزیدى و بر وحى خود امین قرار دادى
اى خدا پس در امور ما گشایش و آسایش عطا فرما به حق رحمت بىپایانت اى مهربانترین مهربانان عالم.
